Antyczne miasta - Turcja 2009 » EFEZ »  Ogl\u0105dasz DSCN1761     [Zdj\u0119cie 7 z 70]  :: $text.jump-to  
  Pierwsze zdj\u0119cie Poprzedne zdj\u0119cie      $text.index-page Start/Stop pokazu zdj\u0119\u0107      Nast\u0119pne zdj\u0119cie Ostatnie zdj\u0119cie Pomoc
DSCN1702 * 2592 x 1944 * (1.22MB)

DSCN1709 * Z Efezem jest związana postać św. Jana Ewangelisty, który zgodnie z tradycją tu przeżył ostatnie trzy lata życia i napisał swoją Ewangelię. Św. Jan osiedlił się w Efezie wraz z matką Jezusa Maryją, którą sprowadził, zdaniem niektórych badaczy, wraz z św. Pawłem do Azji Mniejszej z Jerozolimy. Wyjazd prawdopodobnie był spowodowany nasilającymi się prześladowaniami chrześcijan żyjących w tym mieście w latach 37 – 45. Na wzgórzu Coressus, w powyżej ruin Efezu, znajduje się niewielka kapliczka wybudowana na fundamentach domu, w którym, zgodnie z legendą, zamieszkała Maria (Dom Marii Dziewicy). * 2592 x 1944 * (1.77MB)

DSCN1711 * 2592 x 1944 * (1.8MB)

DSCN1732 * 2592 x 1944 * (1.43MB)

DSCN1743 EPHESUS * 1408 x 1350 * (1.37MB)

Nast\u0119pne zdj\u0119cie
 
DSCN1761.JPG - 2592 x 1944 - (1.71MB)
12.07.09 22:24
DSCN1763 * 2592 x 1944 * (1.64MB)

DSCN1770 * Odeon znajduje się w pobliżu agory. Został zbudowany w II wieku przez Vediusa Antoniusa i jego żonę Flawię Papionę. Jest to niewielki teatr mieszczący na widowni 1500 – 2000 osób. Odbywały się w nim koncerty i spotkania rady miasta. Przy schodach pomiędzy siedzeniami w najniżej położonych rzędach zachowały się ozdobne lwie łapy. Badania wskazują, że odeon posiadał drewniane zadaszenie chroniące przed promieniami słońca i opadami deszczu. * 2592 x 1944 * (1.71MB)

DSCN1771 * Odeon * 2592 x 1944 * (1.63MB)

DSCN1772 * Dzięki korzystnemu położeniu geograficznemu (u ujścia rzeki), Efez rozwinął się jako miasto portowe i ośrodek handlowy. W VII wieku p.n.e. miasto zostało zniszczone podczas najazdu Kimmerów. Około 560 p.n.e. Efez został zdobyty przez króla Lidii Krezusa, który je odbudował. W 546 p.n.e., po zwycięstwie Cyrusa Wielkiego przeszedł pod panowanie perskie. W tym czasie w Efezie urodził się i mieszkał filozof Heraklit oraz malarz Parrazjos. Podczas powstania jońskiego Efez nie przyłączył się do zbuntowanych miast, dzięki temu nie został zniszczony. W 334 p.n.e. został zdobyty przez Macedończyków. Po śmierci Aleksandra Wielkiego odziedziczył je Lizymach, który przeniósł je (ok. 2,5 km w kierunku południowo-zachodnim) do doliny pomiędzy wzgórzami Coressus (Bülbür Dağ) a Pion, budując nowy port i mury obronne. Lizymach zmienił też nazwę miasta na Arsineia (nowa nazwa przetrwała do 281 p.n.e.). Nowa lokalizacja miasta związana była z trwającym nieustannie procesem zamulania portu osadami niesionymi przez rzekę (pierwsze próby ratowania portu były podjęte jeszcze przez króla Attalosa II). W 133 p.n.e. po śmierci króla Pergamonu Attalosa III, na mocy pozostawionego testamentu, Efez wraz z całym królestwem pergamońskim, przeszedł pod panowanie imperium rzymskiego. W czasach rzymskich był stolicą prokonsularnej Azji (zachodniej części Azji Mniejszej). Był to kolejny okres rozwoju miasta. Jednak rosnące podatki doprowadziły do powstania przeciwko Rzymianom (w 88 r.) podczas wojny Mitrydatesa VI Eupatora z Rzymem. * 2592 x 1944 * (1.59MB)

DSCN1774 * 2592 x 1944 * (1.54MB)

$text.updated-on 13.07.09 09:14
$text.powered-by Jalbum 8.0 and BluPlusPlus skin
Edward Morcinek (c)